AFRIKA

Hier is foto's, informatie en reizen dagboek op Namibië: een adventiel, prachtige Afrikaanse safari!

Informatie- en reistips voor Namibië

Waarom gaan? Vrijheid, avontuur, onvergetelijk uitzicht, fascinerende fauna, moeder afrika charmant. Heidense bevolking klaar om te helpen. Namibië en Botswana zijn veilige landen, terwijl in Zuid-Afrika, Zimbabwe en Zambia enige voorzichtigheid nodig zijn. Hoe dan ook, er is echt geen reden om deze reisroute op te geven ... Zo niet de volgende mal d'Africa !

wanneer te gaan? augustus en september zijn de beste maanden voor een route zoals de voorgestelde, omdat het droog seizoen is.
Hoe te verplaatsen? Een privévoertuig, mogelijk een jeep met de dakgordijnen, is ideaal voor de ongelooflijke vrijheid die het biedt. Het duurste, meest comfortabele en minder opwindende toeristische alternatief is om te bewegen met een gids tussen de resorts en georganiseerde uitstapjes uit te voeren. Maar tussen een comfortabele vakantie en een stoffige safari vol avonturen en gevaren, wat zou je dan kiezen? Hier, opmerking :)
Om hier een auto te huren voor de beste prijzen voor uw reisroute, raad ik absoluut aan door zoeken en Boek deze link .
Hoeveel kost het? Dagelijks leven is economisch, maar de reis kan duur worden. In drie mensen brachten we in zestien dagen ongeveer 3000 euro door, waarvan 1000 tussen vlucht- en reisverzekering en bijna evenveel (elk) voor jeep.
Houd er rekening mee dat ik in rekening houdd met alle Reis ... Vanaf het vliegveld naar de luchthaven van vertrek naar het drankje dat door maaltijden en souvenirs passeert.
voor een idee op hotelprijzen langs onze route in Namibië Klik hier om de hotels te vergelijken en de meest geschikte accommodatie te vinden.

Waar te gaan? Namibië heeft natuurlijke schoonheden van alle soorten: Fish River en Sesriem Canyon, Sossusvlei's zandduinen en Walvis Bay, de wilde savanne van Damaraland en Epupa-watervallen. Voor de waarneming van de fauna (zoals in tv-documentaires, maar van het echte!) Is er het Etosha-park. Het is niet moeilijk om een ​​reisroute te maken die al deze bestemmingen aanraakt.
Andere bestemmingen? Je zou weken tussen canyons en woestijnen kunnen terugkeren naar Namibië en dwalen zonder saai. Onnodig te zeggen, in Zuid-Afrika zijn er veel andere bestemmingen van grote belangstelling voor andere toeristische tours van grote voldoening.

Reisdagboek in Namibië

We wilden het geweldige Namibië bezoeken, maar we boekten eerst de vlucht naar Johannesburg, Zuid-Afrika, met uitzondering van andere vluchten en citaten; interieurs en quot;, omdat te duur. We hebben een Nissan gereserveerd met de tenten op het dak (die al vijftien dagen thuis zouden zijn). We hebben Tracks4Africa-kaarten gedownload voor onze Garmin GPS-browser. En we waren klaar om avontuur!

We landden op Johannesburg begin augustus (ideaal seizoen om Namibië en Botswana te bezoeken).
Een medewerker van het 4x4 verhuurbedrijf leidde ons van het vliegveld naar hun hoofdkantoor, waar de geheimen van onze Jeep legde ons uit. Direct na zonsondergang gingen we winkelen voor de volgende campings in een nabijgelegen hypermarkt, waar we een verrassend gegeten pizza aten. Vervolgens vertrokken we richting Namibië .

Ik reed de hele nacht, wandelende ongeveer 900 kilometer in het midden van Zuid-Afrika ... wat niet echt aan te raden, maar het heeft ons tijd en geld besparen. Bij Dawn waren we in Namibië (geen douaneprobleem) en na nog eens 300 kilometer bereikten we het eerste doel van onze geïmproviseerde reisroute, de Fish River Canyon

Het landschap was spectaculair, niet alleen voor de gigantische keel tussen de bergen (tweede alleen in de American Grand Canyon), maar voor de kleuren en het hele algemeen: Wild uitzicht, vrijwel verlaten onverharde wegen, weinig planten die door de rotsen gluurden, grenzeloze gratis ruimtes.

De Jeep was uitgerust met alles wat je nodig hebt om te kamperen (waterreserve, koelkast, bestek, dekens, enz.). 'S Avonds namen we onszelf uit de straat, we deden het vreugdevuur en ik zou in het midden van de savanne in absolute stilte dankbaar zijn. Die eerste nacht was er waarschijnlijk geen mens binnen honderd kilometer. Andere dan toeristische bestemmingen!
De volgende ochtend leidde hij eigenlijk een andere prachtige dag (geen wolk gezien in vijftien dagen: ik zal nooit benadrukken hoe belangrijk het is om in het droge seizoen te reizen). Na het verkennen van de omgeving te voet, vertrokken we in de richting Sesriem , waar we een "echte" camping uit Italië hadden geboekt - wat ze nodig hadden zoals het een nationaal park was. Op de weg werd het rotsachtige terrein gebroken door de canyons in savanne: uitgestrektheid van geelachtig gras, met rode heuvels brullen op de achtergrond, enkele eenzame bomen en de eerste zoogdieren (geiten, zebra's en ories).

Dieren waren niet bang en we konden ze goed bekijken en dan dwalen op zoek naar andere soorten. De weg was over het algemeen een grote kiezelsteenweg, maar zelfs off-road was de grond begaanbaar met een jeep.

We bezochten de prachtige Rocky Canyon of Sesriem, maar we konden de woestijn niet wagen vanwege een windstorm. Jammer, want daar vertegenwoordigen de rode duinen van Sossusvlei een van de mooiste toeristische bestemmingen in Namibië.

. We verlieten met tegenzin de woestijn en vervolgden onze reis naar het noorden door landen, altijd Brulli, nu donkerder, met afgeronde heuvels gescheiden door kleine canyons. Onze reisroute leidde vervolgens ons naar de Atlantische Oceaan, in de buurt van de Walvis-baai . We liepen de lange weg de lagune, waarop gele zandduinen over het hoofd gezien .

Op een gegeven moment vastgehouden we tussen hen, profiteren van de 4x4 van de Nissan. We eerste in de eerste keer, dus met de hulp van schep en sgasate zijn we erin geslaagd om opnieuw te beginnen. Niet gelukkig, versneld tot de top van een duin met een prachtig uitzicht op de baai en de flamingo's die bij zonsondergang over het water hielden.

Dicht bij Swakopmund waren de duinen die op de oceaan werden betrapt, ook 300 meter hoog; We klommen te voet op een van hen, bewonderden het ongelooflijke uitzicht. We hervatten vervolgens de reis en nam een ​​andere pauze op een strand, waarvan je een recent wrak van een schip kon zien.

Een beetje verder naar het noorden zijn we gestopt in het natuurreservaat Cape Cross , waar duizenden zeehonden gerommelen en rookten. Het was indrukwekkend om ze te zien om zichzelf tussen de golven in het midden van de rotsen te gooien.

We verhuisden toen naar binnen en, in het midden van de savanne, genoten we van een andere mooie camping. Dit was het gebied van de Damaraland , mooi en wild, in het centrum van Namibië. Toen we kampeerden, beseften we dat onze route ons had geleid tot gebieden die mogelijk werden bewoond door leeuwen. We waren blij dat onze tenten op het dak van de jeep waren.

De volgende dag gingen we het Etosha Park , enorm natuurreservaat en België, waarvan het toegankelijke deel voor toeristen op een gigantisch zoutmeer opgevangen. Rond van de waterplassen verzamelen de dieren om te drinken.
Wandering tussen de onverharde wegen kwamen we in Gazzle, zebra's, orates, olifanten en giraffen

We waren verrast hoe gemakkelijk het was om dieren te zien, er waren honderden van elke hoek. We smeekten aldus om naar de zeldzaamste scènes te zoeken, soms na reacties van andere reizigers in jeep. We vonden de kip intentie om het karkas van een giraffe te consumeren; een luipaard die stilte tussen de struiken; delle Lionesse impigrite.

Het meest opwindende moment was de jacht op een gazelle door twee cheeta's. Squatted in de lange zeevruchten van de Savannah wachtten de twee felines geduldig op een enigszins afzonderlijke Gazelle naderde ze. Toen snauwden ze en in een paar seconden bereikten ze haar en lunch haar lunch, arme gazelle!

De gratis camping in het reservaat was verboden, dus we zouden niet langer het risico reserveren om verslonden te zijn, althans in dat deel van de reisroute. We kampeerden in plaats daarvan in een prachtige structuur, goed georganiseerd.
De volgende dag voegden we de neushoorns aan de lijst met waargenomen dieren. We verlieten vervolgens het Etosha en, het veranderende programma, we besloten om Noord-Namibië te bezoeken. Vanuit het park gingen we toen naar Opuwo, waar vrouwen in de wandelaar aan de orde zijn, naast inheemse Himba in een naaktborst, met haar verzameld in vlechten gemaakt door een rode modder.

We vertrokken opuwo en ga naar het noorden, we merkten verschillende Himba-dorpen samengesteld uit een houten hek waarin er enkele hutten en verschillende geiten waren. Hij was een primitieve mensen, die op zijn eigen manier leefde: ze spraken niet Engels en leek niet geïnteresseerd in het westerse leven.

Het dorp was slecht en erg klein, beetje meer dan een huis voor een uitgebreide familie. Er waren twee vrouwen, kinderen, grootouders, terwijl mannen misschien grazen. Triving om met ze te praten was leuk, maar faillissement!
We gingen vervolgens verder met de jeep naar het noorden, en hoe meer we naar de grens duwden met de Angola de meer vegetatie s'Foltiva. Noord-Namibië is vochtiger en regenachtig dan woestijn zuiden.

We hervatten de Namibische route, richting Epupa Falls . In het midden, een prachtige camping op een droog bed van een rivier. De Epupa-watervallen verdienden het bezoek: prachtige panorama's, palmbomen aan de rivier, een vreemde gekleurde hagedis en de inscriptie & quot; aandacht gevaar Crocodili & quot;. Helaas hebben we elkaar niet gezien.

We bereikten de grens met Angola op een andere fascinerende onverharde weg. We vroegen om mijn toestemming om de grens over te steken, zelfs voor een moment, maar ze verwierpen ons idee. een kip, maar draafde onder de balk zonder gezien te worden.
We hervatten vervolgens onze weg langs de Caprivi Strip . Het is een smalle strook van Namibische grondgebied, ten noorden van Botswana, doorkruist door de Okavango, de Chobe- en Zambesi-rivieren. Het is vochtig, rijk aan vegetatie en eerder bevolkt (vergeleken met de rest van Namibië). Op een avond kampeerden we langs de Zambesi, doodsbang door de barrières van de olifanten, de verzen van de nijlpaard en de talloze muggen die draaiden.

We hadden geen antimalariale profylaxe gedaan, die misschien op die camping een bruikbaarheid zou hebben gehad. Niemand van ons vertrok echter, noch de Hippopotamus spilde jeep en gordijnen.
Klik hier om door te gaan met het tweede deel van het dagboek (een reisroute tussen Botswana en Victoria Falls) Als u deze wilde uitstapjes vindt of als u meer foto's wilt vinden Van deze en andere bestemmingen bezoeken, evenals advies en nieuwe routes, bezoek onze FB-pagina en plaats het: