Kajak in de rivier de Ardeche

Ardeche in Kajak: Photo and Travel Diary

Hieronder enkele van de meest fascinerende foto's van onze tweedaagse afdaling van de rivier de Ardèche, in het zuiden van Frankrijk en een leuk en interessant Reisdagboek . Dit is slechts een deel van een prachtige camper reisroute tussen Frankrijk en Spanje . Neem ons een kijkje!

Alla fine del diario del nostro viaggio in Francia eravamo arrivati a Sainte-Marie-de-la-Mer, in Camargue. Onze route blijft rijden met plezier voor het kleurrijke Franse platteland - dat alleen een vakantie zou hebben verdiend - tot Vallon Pont d'Arc. Deze stad wordt doorkruist door de Ardèche-rivier, die vanaf hier, voor 32 spectaculaire kilometers, stroomt op de bodem van een indrukwekkende kloof. Het beste middel om de Ardeche Gorges te bewonderen, is duidelijk kanoën . Er zijn talloze reisbureaus die kajaks huren en vervolgens toeristen stroomafwaarts ophalen op het punt van aankomst. Er zijn ook verschillende routes om uit te kiezen: van de kortere, acht kilometer route, naar degene die door alle kloven loopt, verdeeld in twee dagen met een campingnacht.
We hebben de laatste mogelijkheid geselecteerd. De kosten van de kano voor twee dagen waren 35 euro per stuk, terwijl een nacht op de camping (van tevoren geboekt, op het hoogseizoen weekend, tenzij je de broodrooster hebt om te kamperen zonder toestemming), het kwam 10 euro's ... niet Het is een dure avontuur.
We vertrokken onmiddellijk voor de lunch, dus voer op de rivier. De Ardeche was groot en stil, met af en toe tweede stroomversnellingen. Het water was groen, de steile grijze kloofmuren. Helaas was er zaterdag, er waren veel geweldige mensen om ons te begeleiden in de kanoïstische route: meer dan een rivier zag eruit als een speeltuin. Jammer, omdat die spectaculaire en wilde natuur een grotere vrede verdiende.

De stroomversnellingen waren eenvoudig, maar kon niet worden onderschat. Bij de eerste, bijvoorbeeld, snijdt een kleine dame mijn weg. Om haar knal niet tegen een rots te investeren en naar mij toe te voegen, knieën en elleboog neemt tegen alle rotsen van de onderkant twee. Ik heb mezelf opgevoed en weer begonnen.
Sindsvoeten minstens als het normaal was, was het met een duikcamera bijzonder nuttig. Toen een kajak werd gehuurd, werd ook een vijverbak ontvangen, maar het zou heel ongemakkelijk zijn geweest om de camera te houden en het te pakken tot elk spectaculair landschap ... ook omdat, onderweg, er waren voortdurend panorama's zo mooi dat ze waren Alone de reis waard.
Na een paar kilometer ontmoetten we de meest indrukwekkende rotsboog die zich kan voorstellen . Hij stak de kloof over, van de ene muur naar de andere. Onder de natuurlijke brug passeerden ze de rivier en kano's, maar er was veilig ruimte voor een transatlantische (die echter niet op zijn plaats zou zijn geweest). We stopten om de grandeur van het landschap te overwegen, dus we hervatten het betalen door onze lange kanovaraat te volgen. De menigte is verdund toen we er in de kloven gingen: de meeste toeristen deden korte eigenschappen. Het landschap, aan de andere kant, werd steeds fascinerend. Op de prachtige Anse van de rivier stakte kliffen en bomen uit, aan de voet van granietwanden hoge honderden meters. Op een gegeven moment stopte ik met het kijken en bleef alleen. Er was een idyllische vrede . Terwijl ik overwoog het panorama, wist ik niet waar ik was: het kan Canada als Tibet zijn. Ik voelde deel uit van de natuur en de wereld ... het is moeilijk om te beschrijven, maar het was echt een moment van ecstasy.

Anders dan dat in Canada of Tibet, maar de temperatuur was echt ideaal: het was heel goed in kostuum en duik in de rivier was een plezier om af te koelen. Alleen in de late namiddag werd iets kouder. Verder begon hij op dat moment wat vermoeidheid te nemen. Onze camping leek nooit aan te komen. Hongerig hoeveel moslims een avond van Ramadan, We zagen de vegetatie zoals groenten en de zeldzame andere kanovaren zoals kippendijen . Idyllische contemplatie ging door in die wilde en stille omgeving, maar we hadden ook primaire behoeften.

Na ongeveer een miljoen kilometer ontmoetten we de eerste van de twee geautoriseerde campings op de Ardeche. Onze helaas was de volgende. We betaalden nog een half uur en belandden uiteindelijk. Er leek al maanden te hebben gereisd.
er was al veel mensen kampeerden en intentie op het koken van vlees op het rooster - we waren praktisch de laatste ... misschien omdat we onderweg veel voor de gek gehouden hadden van de rivier. We hebben de tent gemonteerd en haalden de voedingsbakken uit vijvers uit. We hadden veel dingen, maar in onze hongerige ogen leken slechts twee snacks. We gebruikten het raster en de houtskool die door de camping wordt verstrekt en het vlees op de grill gekookt.
Na het diner gingen we naar het strand op de rivier en in de rust van de nacht in de kloven rook we een sigaar , om het juiste moment te verzegelen. een traditie, voor ons, wanneer we reizen.
De ochtend nadat we de tent en de rest hebben ingepakt en we vertrokken langs de route. Het landschap was altijd fascinerend en het klimaat erg heet. Er waren nieuwsgierige kalksteenrotsformaties. Bij aankomst nadert bij aankomst, de stroom van de rivier, al arm, duurde praktisch niet-bestaand. Er waren sommige mensen daar te zijn. We hadden geluncht en gespeeld op de vangsten van elkaar: het was een goede manier om af te koelen, onder andere.
We kwamen aan bij de vermoeide en tevreden eindlijn. We moesten meer dan een uur wachten voordat we werden geladen op een bus die ons naar het startpunt bracht. We hebben op het busje gemonteerd en schiet op.

Conclusie is de afdaling van de Ardeche echt spectaculair. Indien mogelijk, moet u het in Midweekdagen invoeren, om te voorkomen dat u zich vermijdt. Misschien zou het interessant zijn om het in mei te proberen, wanneer het waterniveau hoger is en de stroomversnellingen grappig zijn. Natuurlijk, in juli, met de hitte, is het een waar genoegen om te duiken en in de rivier te zwemmen.

Er waren enkele uren auto's voordat ze thuis aankwamen. Tussen het bezoek van het Baskenland en de afdaling van de Ardèche was het een week om het minst intens te zeggen. Een reis naar gerenommeerde landen voor toerisme, maar op zijn eigen originele manier , dankzij de Geest van improvisatie, aan het continue verlangen om verder te gaan, om alles te verkennen, en aan de keuze van de bestemmingen nooit triviaal.
Uiterlijk, een enorme bedankje ging naar de camper van, onze stacaravan, die de mooie trots en tevreden eindigde vakantie. Absolute vrijheid is een utopie, maar hij wist dat hij geroken had. Toen sprak ik over zeilboten en hij werkte uit, jaloers: het is nog steeds een open vraag tussen mij en hem wat het vervoermiddel en meer vrijheid is.
en dus, Deliro moe maar gelukkig na een 3000 route kilometers, zelfs dit Reis eindigde. Het was tijd om te rusten en na te denken over de volgende feestdagen. Omdat zelfs ontspanning en routine hun waarde hebben, maar wanneer er een aantal kansen begrijpen, hoef je het niet te missen!
Als je deze wilde uitstapjes vindt of als je meer foto's van deze en andere bestemmingen wilt vinden, Zowel advies en nieuwe routes, bezoek onze FB-pagina en zet het als: