Centraal-Chili

Centraal Chili: Photo and Travel Diary

De Central Chili mag niet over het hoofd worden gezien: vele reizigers focussen op feestdagen in de Atacama-plateau en in Patagonië , maar ook In dit deel van Chili zijn er echt unieke locaties. Als u u niet meer hebt gelezen, neem dan een kijkje op reisinformatie en de volledige routekaart in Chili en Argentinië hier: www.wildrips.net/chile-argentina.htm. Hier kunt u een lange reeks foto's vinden die wordt afgewisseld aan het voetdagboek.

Reisdagboek in Central Chili ... en foto's

Het doel van onze reisroute in Chili was om ongelooflijke landschappen, typische fauna, spectaculaire paden, zeer vriendelijke mensen en verse zeevruchten te vinden ... en hij ging zo! We vertrokken op 14 december uit Italië met een vlucht A/R Milaan-Santiago (via Miami) naar "alleen" 850 euro elk. We landden in de Chileense hoofdstad op 15 ochtend om 7 - als lange vluchten ondervinden, verander je je idee op je reis naar Chili, of, althans, ga je ermee akkoord om meer door te brengen en op zoek te gaan naar een rechtstreekse vlucht vanuit Europa. We trokken de huurauto terug, geboekt uit Italië met het hoffelijke lokale bedrijf Chileense huur een auto via de zoekmachine Auto Europe , die we 1700 euro hebben betaald voor 17 dagen). Ik zeg dit om reizigers op Chili-prijzen te informeren, niet voor avarice, eh!

Het was een vierdeurs Nissan Terrano-pick-up: een "Camioneta ", zoals in Chili wordt genoemd, ideaal voor reisroutes op Andini Dirtwegen. Bij de hypermarkt ligter in de buurt van het vliegveld kopen we kampeeruitrusting.
We verlieten naar het noorden langs de Panamericana die hier een comfortabele snelweg was. Doorgaan naar het noorden werd de vegetatie steeds zeldzaam.

We pauzeerden op een prachtig stuk kust gekenmerkt door een grote kilometer en golvend zand boog Sandy Dunes die op de Stille Oceaan kwamen.

We kwamen terug naar de mars en arriveerden in Coquimbo en de Serena, de bevolkte en drukke stad, met weinig buitenlandse toeristen. We hielden naar binnen, richting Valley van de Elqui , eerste bestemming van onze reisroute in Chili. Er waren wijngaarden en roodachtige bergen waarop alleen cactus gegroeid. We stopten in het karakteristieke land van Vicuna .

Toen ging ik verder tot Pisco Elqui , waar we een hotel vonden.

In een bar proefden we de lokale rode wijn en de beroemde Pisco Sour, een cocktail geproduceerd met de Pisco, de lokale superalcolico , en we voelden ons gelukkig op vakantie. We vergezelden de bril met een "tabla", dat is een rijk gerecht van proeverijen, met een gegrild vlees. We brachten ongeveer 35.000 Chileense peso's (min of meer 45 euro) voor de tweepersoonskamer en 6000 elk om te eten en alcoholiseren.
De volgende ochtend hebben we de verkenning van de prachtige Elqui-vallei ontslag.

Het eerste grote doel van onze vakantie was San Pedro de Atacama, die nog steeds 1200 kilometer afstand is . We reden een lange tijd, in een landschap dat steeds meer verlaten werd, nadert het doel.

We arriveerden 's avonds in de badplaatsen ten noorden van Caldera , die echter alleen niet-gerespecteerd gas van verlaten kazerne waren, dus stopten we zo in een Bettola voor Vrachtwagenchauffeurs , waar we vissen aten voor 5 euro (presenteerde ons een quintal van Stracotti zeevruchten en niet erg smakelijk) en waar we elk 12 euro sliepen. Reiniging van links om te wensen over.
De volgende dag was de kust gewikkeld in de waas. Daarom hebben we het idee van een bezoek aan Parque Pan de Azucar en besloten om de laatste auto naar San Pedro de Atacama te doen.

Panamericana, recht en leeg, kruiste een verlaten schotel afgewisseld oranje en rode heuvels die een beetje varieerde. We stopten bij Baquedano , waar een fascinerend treinstation was in onbruik, met de geschuurde nummers.

Vanaf hier arriveerden we op San Pedro de Atacama , waar we een geweldige week doorbrachten, een bezoek aan ongelooflijke en onvergetelijke plaatsen, hier beschreven:
reisdagboek in de woestijn Atacama vismarkt op de Stille Oceaan

We zijn begonnen met malende kilometers, langs de kust, tot Taltal , resort resort op de zee ondanks door buitenlandse toeristen. Leuke plaats, niet uitzonderlijk. Doorgaan met onze reisroute Zuid langs de Stille Oceaan (vermijden van de Panamericana reisde in het eerste been), kwamen we de dag na op Parque Pan de Azucar

We liepen langs het strand, tussen indrukwekkende grijze rotsen en organiseren vervolgens een boottocht op zoek naar de Humboldt-pinguïns die op de omliggende rotsen zijn gehuisvest. Het was op de hoogte van een voldoende aantal toeristen en neemt u contact op met een plaatsvisser. De kosten waren 6000 peso's die elk het juiste aantal mensen bereikte, en gelukkig van de 20 bezoekers die in het hele park waren, 12 wilde 12 van Humboldt-pinguïns gaan, die we zo kunnen bewonderen met veel pelikanen en talrijke Mariene leeuwen .

Toen, in Camioneta, gingen we naar de Mirador , het meest spectaculaire panoramische punt van de Pan de Azucar. Vanuit Caleta de Azucar reed ik een paar kilometer, eerst op de hoofdweg en vervolgens op een onverharde weg. We liepen toen tussen de oker-heuvels bestrooid met duizenden cactus en dus kwamen we aan bij Mirador, een terras met uitzicht op de zee die een prachtig panorama aanbiedde

Een Caleta de Azucar kan worden gekampeerd op het strand ... niet slecht !!

De volgende ochtend viel de kust binnen door de mist en besloot om naar het interieur van Chili te rijden, steeds ongelooflijke dorpen en landschappen oversteekt.

Onze bestemming was de Nevado de Tres Cruces Park , in de Andes. We waren in immense en geïsoleerde plaatsen, waar weinig toeristen voorbij waren en de reis was bijna een zending.
Met de Camionet hadden we tot meer dan meer dan 4000, op groene lagune . Hier waren er natuurlijke warmwaterbronnen, met de enige ruime tank in een Spartaanse toevlucht aan de oevers van het meer, waar een van deze zwavelse waterstromen werd overgebracht.

Deze toevluchtsoord op de groene lagune was het startpunt om de hoogste berg van Chili te beklimmen, evenals de hoogste vulkaan in de wereld, de Ojos del Salado . Een technisch moeilijke onderneming, maar neemt fysiek. Bezoek het gebied, we hervatten de auto en keerden terug, naar de Laguna Santa Rosa , een spectaculaire spiegel van water weerspiegelde de bergen en bevolkt met roze flamingo's.

Bovendien was hier een Spartan beschutte houten shelter gepositioneerd aan de oevers van de salar , volledig leeg, waar we besloten om op te glippen en te slapen. De nachttemperatuur daalde onder nul.

Rond de lagune was er een uitgestrekte en witte uitgestrektheid van zout.

We hervatten onze reisroute in de richting van het kopiëren, op een weg anders dan die van het eerste been, maar even suggestief, met zandige bergen en enorme grijze duinen met groene en gele reflecties.

We kwamen aan in de middag op Bahia Inglesa , zeeoord beschreven zeer positief op de eenzame planeet, maar dat is eigenlijk in orde, niets bijzonders voor ons Europeanen. Na zoveel toeristische plaatsen, hier vonden we verschillende goed onderhouden hotels en appartementen, en ook verschillende bars en restaurants die vis en bieren bieden, met een zeer Engelse stijl.
We vervolgden zuiden op een mistige dag (typisch voor de kust Aan het einde van het einde december sliep ik in AB & B ten zuiden van La Serena.
Noorden van Vina del Mar We hebben Papudo en de nevel naartoe gingen weg.

Er waren wolkenkrabbers op het strand en duizenden zeemeeuwen en pelikanen en zeehonden in de zee.

We kwamen aan in de vroege namiddag op Valparaiso , waarschijnlijk de meest interessante stad van onze reisroute in Chili. We gooiden het centrum, op de heuvels, tussen smalle straatjes, kleurrijke huizen en een prachtig uitzicht. Hier was de Camereta een voetafdruk, maar gelukkig vonden we een handige dubbele in een hostel en een comfortabele parkeerplaats. We waren op de Cerro Concepcion , de meest pittoreske en toeristen.

Het centrum van Valparaiso is een kunstwerk (zoals bevestigd door de UNESCO, en als u zegt ...). We liepen naar Cerro Concepcion, Cerro Alegre en Cerro Carcel en we stopten vaak om gebouwen te bewonderen, Muurschilderingen en uitzicht op de opgestapelde huizen die van de heuvels naar de zee slingde.

Valparaiso is een geweldige stad vol met uitstekende restaurants. De volgende dag hebben we besloten Pomaire , een karakteristiek dorp op het platteland rond Santiago te bezoeken, waar terracotta artisan-producten tegen een goede prijs waren (ik kocht een mooie spaarvarken, groot als een bal, om 1500 Pesos, een van de duurste dan 6 of 7 souvenirs gekocht in mijn leven) en uitstekende restaurants. We lunchten met kwintalen van vlees en namen de restjes weg.
van Pomaire Onze geïmproviseerde reisroute bracht ons naar de Cajon del Maipo , een suggestieve vallei reisde waar Santiago-inwoners vaak op vakantie op vakantie gaan. Het was daarom goed georganiseerd voor toerisme, met raften, paardrijden, enz.

We bezochten San Josè del Maipo waar een informatiebureau was waar sommige doelen werden aanbevolen. Uiteindelijk liepen we door de hele vallei en betreden ons tussen bergen van met sneeuw bedekte pieken. We ontmoetten elkaar voor de spa van het roodachtig water, vervolgens, in pieken naar de vallei, de spectaculaire spa's Valle de Colina

Die plassen op afstand relateert op afstand die van Pamukkale . We waren verbaasd over hoe op de eenzame planeet deze attractie zojuist werd genoemd: eigenlijk verdiende hij veel meer dan alle andere spa die vreugdevol uit de gids wordt beschreven, tenminste voor het deel van Chile door ons bezocht (die van puritama waren mooi, maar niet Zoals deze, en duurder en koud; in de groene lagune was er slechts een plas; en socos, ten zuiden van La Serena, alleen van de badkuipen in een hotel!).
De Termas de Colina had natuurlijk warm Wateren tussen 60 graden (andere) en 24 graden (in de beneden). Ze waren rijk aan mineralen en in de buurt van de vijvers die je de tent kon monteren. Er waren alleen ons. Na het diner, een ander verwarmingsbad en ging slapen.

De volgende dag, onzeker, al dan ook om te trekt langs de Cajon del Maipo of in een secundaire vallei, hebben we besloten aan het einde van het nemen van een twee uur durende reis te paard, beginnend vanuit de stad San Alfonso, in het natuurpark Cascada de las animas .

Voorafgegaan door de gids, liepen we een steil pad dat ons leidde om te genieten van een prachtig uitzicht op de vallei en op de specifieke vegetatie.

'S Avonds gingen we in een motel in de buurt van de luchthaven (de enige economische plaats in de omgeving) en we konden de Camioneta terug in Chileense huurauto, op Santiago Airport, met een sensatie van nostalgie na de 6000 Kilometers gereisd , vlieg dan naar Punta Arenas, in Patagonië .
om door te gaan met de route in chronologische volgorde, klik hier voor het dagboek van reizen Naar Patagonië .
om terug te keren naar de route in het centrum van Chili, op 7 januari, bij zonsopgang, hebben we Patagonië verlaten en vlogen van Punta Arenas naar Santiago (geen sterke armen sloeg vliegtuig ik ben van plan). We namen de bus die voor een paar geld ons naar een metrostation bracht, waarvan we in een paar stops waren, we aankwamen in de rijken en goed onderhouden Centro van de Chileense hoofdstad . We dwalen door de voetgangersstraten naar de vismarkt, die niet zo kenmerkend was als die van Antofagasta, noch evenzeer economisch, maar nog steeds een bezoek waard. Nadat we worden ingeslikt met zeevruchten, kwamen we aan bij het begin van de kabelbaan die naar het panoramische punt op de Cerro Concepcion . Omdat er staart was en ondanks de hitte, liepen we naar de top, waaruit de blik van de stad naar de Andes varieerde, door smog.

We gingen naar beneden en in de levendige buurt hieronder, na het verkennen van het gebied, zaten we aan de bar, aan een tafel op de weg: een liter escudo-bier heeft 1300 pesos gekost! Prezzaccio! We aten een tabla, we liepen naar het centrum, we hervatten de meter en vervolgens de bus. Het was 's avonds toen we op het vliegtuig van Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen monteerden dat met luchthavens in de VS en Londen daar in Italië brachten.
was het einde van een geweldige reis: in het hart hadden we de kleuren en landschappen van de prachtige Chili ... en daar heb ik nu nog steeds, wat weet je nog!

Als je van deze wilde uitstapjes houdt of als je meer foto's van deze en andere bestemmingen wilt vinden, bezoekt u, evenals advies en nieuwe routes Onze FB-pagina en zet als:

Klik hier om te openen Alle reisdagingen .