Chili - Patagonië

Patagonia Chilena en Argentinië: Photo and Travel Diary

Dit is de voortzetting van een lange reis naar Zuid-Amerika. Als je je niet meer hebt gelezen, neem dan een kijkje op reisinformatie en de volledige routekaart hier: www.wildrips.net/chile-argentina.htm. Hier kunt u een lange reeks foto's vinden die wordt afgewisseld aan het voetdagboek.

Patagonië: Reisdagboek en foto's

Zodra onze reisroute tussen Atacama en de Chili Centrale , met de aankomst in Patagonië leek een 'nog een vakantie te starten .
We landden in de middag op Punta Arenas , de grote stad zuidelijkste van Chili, en we kwamen meteen uit Europcar om de auto op te halen naar Nolo geboekt op internet via L 'Chileens Agency Lys Huur een auto. Ongelooflijk, onze boeking was echter niet aanwezig. Andreas Gabor, de eigenaar van Lys, was niet traceerbaar. Daarnaast leek er geen andere auto's beschikbaar te hebben. Kortom, we waren bang om te zijn opgelicht en we waren absoluut te voet. Onze patagonische reis begon geweldig.
in het algemeen, ik moet zeggen dat zowel de EUROPCAR- als de LYS-medewerker (wanneer uiteindelijk 15 dagen later beantwoord) erg aardig waren. Op de een of andere manier vond Europcar aan het einde van een andere auto en we zetten op straat.
We zullen nooit begrijpen wat er is gebeurd, maar alles eindigde goed en toen werden we vergoed door de verdwenen boeking. Ik heb geen zin om Lys aan te bevelen omdat een bureau dat, in geval van problemen, reageert met 15 dagen te laat is niet erg betrouwbaar ... maar Andreas Gabor was op zijn minst een eerlijk persoon, wat niet alleen tegenwoordig is.> Van Punta Arenas Guidammo naar de Pinguinera op de borst van Otway .

We zagen ongeveer dertig pinguïns in een mooi zeer populair landschap. De ingang van de Pinguinera is relatief duur (elk 8000 pesos), maar acceptabel, vooral als, zoals er met ons is gebeurd, het daar gebeurt tijdens de verandering van de verandering en er is niemand om te betalen voor het ticket.

Vanaf Pinguinera nam meer dan twee uur auto's door prachtige grenslandschappen ons naar Puerto Natales . Hier hebben we minstens een half uur in dienst om een ​​tweepersoonsbed te vinden met een badkamer omdat het ons leuk vond (sommige hostels waren ongelooflijk gesloten omdat het de eerste van het jaar was), maar uiteindelijk, voor 32000 pesos, waaronder een stevig ontbijt, hebben we ons geregeld in een prachtige herberg. De volgende dag bereikten we in een paar auto's het natuurpark van Torres del Paine . We hadden het geluk om een ​​prachtige dag te vinden en de uitzichten waren adembenemend.

Uitgaande van de Laguna Amarga liepen we met de auto de onverharde wegen van het park naar de grijze camping, stopten in verschillende panoramische punten om korte wandelingen te maken. Langs de riem route honderden guanachi, armadilli en nandù (een soort struisvogel).

De langste en meest spectaculaire wandeling, een paar uur tussen terugkeer, was degene die begon van de Big Jump en arriveerde in een gedenkwaardig gezichtspunt op de Nordeskjold Lake .

Herinner ook een mooie wandeling op de Lake Gray : Het Torres del Paine Park is erg rijk aan trekkingsroutes.

We verlieten het park via een nieuwe weg die begint uit de Rio Serrano, grootte van enkele kilometers en passeert ook onder de Cueva van de Milodon (waarvan we ons hebben geregeld met een uitzicht van veraf). We keerden terug naar Puerto Natales om zich terug te trekken uit het lokale kantoor van Europcar de expatriëring vergunningen in Argentinië. Onder de opmerkelijke wandelboeken zijn er het "W" -circuit, dus genoemd naar zijn pad naar W tussen de valleien, en de complete rond de torens: beide staan ​​u toe om dagen in spectaculaire landschappen te wandelen, in uitgeruste schuilplaatsen te slapen. Uiteraard duurt het een lange vakantie tussen Chileense Patagonië en Argentinië. Met een dagtrek kunt u naar de grijze gletsjer gaan, het uitgangspunt bereiken met de veerboot (kosten vanaf 70 euro elk); Of tot de glaciale vijver aan de basis van de torens van Paine.
Omdat het regent, zoals vaak gebeurt in het zuiden van Chili, liepen we 400 km met de auto om naar Argentinië te gaan, op El Chalten (meta dat tot die tijd niet in onze reisroute in Patagonië heeft overwogen Omdat te ver weg, maar er gaven prognoses zon!).

Prachtige landschappen, geen douaneprobleem tussen Chili en Argentinië, tussen Patagonië hier en Patagonië vanaf daar . Het laatste stuk weg naar El Chalten liep langs de Lake Viedma terwijl voor ons de Monte Fitz Roy .

El Chalten is een klein stadje waar excursionisten en klimmers boven iedereen blijven. Dus hebben we een leuke Patagon Trekking , bewonderen van de pieken van de fitz roy en de cerro torre .

Onze bestemming was de basis van het imposante Cerro Torre, Monte Granite dat een van de moeilijkste bergbeklimmen in de wereld vertegenwoordigt. Na tien kilometer wandelen door prachtige berglandschappen, kwamen we aan bij Laguna Torre , een glaciaal meer met kleine ijsbergen.

Alleen, vervolgde ik richting de Mirador Masters , gepositioneerd net boven de gletsjer die de lagune vormde. De wind, die twee kilometer meer stroomafwaarts niet voelde, bereikte er gekke snelheden daar: hij worstelde om tegen de windvlagen te lopen, en toen ze me in de grond brachten om op de grond te worden gegooid. Ik vloek voorzichtig tegen Eolo, die zijn schuld aan God veranderde, die momenteel bezig was en voor die wind kon hij niets doen. Niet slecht, want liefdadigheid was ik nog steeds op vakantie.

Ik weet niet of ik de Mirador bereikte omdat het pad verloren was in een steenvrije steen, maar ik arriveerde zeker in een prachtig panoramisch punt boven de gletsjer. In de tussentijd bedekte zeer snelle wolken de top van Cerro Torre. Ik keerde terug naar de lagune en van daaruit kwamen we terug door slecht weer, dat echter in de bergen stopte.

Aangekomen in El Chalten, hervatten we de auto en we gingen naar El Calafate . Coasting the Argentine Lake We kwamen in een paar uur aan. El Calafate is het belangrijkste centrum van patagonisch toerisme, vol met hotels, restaurants en winkels, een metropool in vergelijking met El Chalten. We vonden een tweepersoonskamer in het enorme en goedkope calafate hostel - als je het daar niet kunt vinden, heb je in de problemen.
In Argentinië in 2015 bedroeg de officiële verandering $ 10 Argentinië voor één euro, maar de lokale valuta had zo weinig waarde dat op de zwarte markt (gewoon in winkels of hotels) 15 dollar Argentine werd aangeboden voor één euro. Kortom, door contant geld te veranderen in plaats van in de banken te trekken, kunt u gewoon een hotelkamer betalen vanaf 300 dollar Argentijns, of, om een ​​ander voorbeeld te nemen, slechts 70 cent van euro's voor een liter benzine. Een echt geluk.
De restaurants van El Calafate hadden aan de andere kant prijzen opgeblazen uit het toerisme, maar tijdens het diner zouden we geen Pantagruelic .
De volgende dag wij Werd vroeg wakker voor Bezoek de beroemde Perito Moreno , Agility.

We kwamen aan om 9.00 uur en er was nog steeds niemand. We betaalden onze 235 dollar Argentinië en dringend naar het hoogste punt van de weg, van de Mirador, en dalen vervolgens af naar de comfortabele looppaden waarmee u de grote gletsjer van de Moreno Perito kunt bewonderen. Een van de zeven wonderen van de wereld, een must in elke reisroute in Patagonië, zij het vanuit mijn oogpunt, minder opwindend dan een wandeling in Torres del Paine of in de Parque Nacional Los Glaciares (die van Fitz Roy en Cerro Torre ). Het zal de toeristische sfeer zijn, ze zullen de comfortabele looppaden zijn, maar aan de Perito Moreno is er minder gevoel voor onderdompeling in de natuur, minder avontuur. Het is echter waar dat het uitzicht geweldig was en je kunt ook dure rondleidingen maken om op de gletsjer te lopen, onder de blauwe spleten, in een unieke omgeving.

Van El Calafate ging naar Rio Gallegos om uit de meest geslagen routes te komen, de fascinerende en zuignap over te steken, en voor een lange tijd om plat en monotoon, Pampa Argentinië.

Rio Gallegos is een commerciële stad, niet aantrekkelijk voor een toerist. Van daaruit staken we de grens over met Chili en we gingen naar ons volgende doel, het park Pili Aike , een vreemde plaats, gemaakt van kraters, lava-rotsen, lagunes en Guanachi verspreid op met gras begroeide grassen.

Hij verdiende een bezoek, maar Pili Aike was zeker niet in het centrum van een reis naar Patagonië: Torres del Paine, Fitz Roy, Perito Moreno ... Ik ben veel beter!

Doorgaan langs de weg die van de Argentijnse grens leidt naar Punta Arenas, ontmoetten we de Burrasque Straat van Magellano , die de Stille Oceaan en de Atlantische Oceaan verbindt en wiens gezicht fascinerend was, evenals fundamenteel in een reisroute en fundamenteel het zuiden van Patagonië.

We zijn toen aangekomen in Punta Arenas, een moderne commerciële en toeristische stad vol bars, restaurants, winkels, prachtige paleizen, met bomen omzoomde vierkanten en een charmante waterkant waarop we een regenboog bewonderden. Cenammo met vis, krab en andere typische plaatsproducten.

Onze vakantie in Patagonië eindigde door vanuit Punta Arenas naar Santiago. Voor het laatste deel van het dagboek van deze Zuid-Amerikaanse reis, keert u terug naar .

als je van deze wilde uitstapjes houdt of als je meer wilt vinden Foto's van deze E andere bestemmingen, evenals advies en nieuwe routes, bezoeken onze FB-pagina en zetten als:

Klik hier om te openen Alle reisdagingen .